Od dwudziestu lat oglądam to przedstawienie i od dwudziestu lat wiem, jak ono się zakończy.

Liliowa, długa świeca już dawno się wypaliła, słońce zostało pochłonięte przez ocean kilka dobrych godzin temu, a zamaszyste ruchy pędzla nadal nie dawały takiego efektu, jak powinny. Paola ściągnęła usta w ciup i krytycznie spojrzała na swoje dzieło. Pędzel cały czas wędrował nie w tę stronę, w którą powinien, zdawał się raczej słuchać jej umysłu […]