O młodości, ty zjawo ludzkiego losu,

to ty płatasz figle, jakich mało,

jesteś jak utrapienie duszy ludzkiej lub jak kwiat lotosu,

dostarczasz wiele porażek, lecz dzięki nim odniesiesz sukces, jakiego chciano.

Prestiż i stanowiska szlachetne są niczym, gdy zdrowia brak.

Co po młodocianej miłości, jeżeli bywa ona cięższa niż ta z pozoru właściwa?

O młodości, to ty wyciskasz z nas pot i łzy,

Wiedza i młodość idą w parze, lecz bez akuratnego obcowania z nimi polegniemy,

Czasami zmuszasz nas do Katharsis, gdyby nie ono, bylibyśmy bezsumiennymi grzesznikami.